Wiedza
Sativa Botanica zajmuje się badaniami naukowymi nad zastosowaniem konopi w medycynie, uprawą konopi oraz wytwarzaniem produktów konopnych wykorzystywanych w diecie i kosmetykach.
Konopie
Konopie są wykorzystywane przez ludzi od tysięcy lat. Zawierają wiele substancji organicznych niezbędnych w diecie. Badania naukowe dowodzą ich niezaprzeczalnych właściwości prozdrowotnych. Naszym zadaniem jest wykorzystanie i poszerzenie wiedzy o tej niezwykłej roślinie oraz poszukiwanie rozwiązań mających wpływ na kondycję fizyczną, psychiczną, jakość życia i stan zdrowia.
Konopie mają długą tradycję rośliny użytkowej i leczniczej. Stosowanie konopi w celach medycznych liczy ponad 5000 lat. Możliwe, że jest to najstarsza, znana roślina lecznicza. W 2700 roku p.n.e. chiński cesarz Shen Nung po raz pierwszy udokumentował zastosowanie konopi w celach medycznych. Chińscy lekarze doceniali konopie za ich wielokierunkowe działanie i uważali, że zawdzięczają swoje właściwości równowadze energii Yin i Yang.
Informacje z terenów starożytnej Mezopotamii i Grecji mówią o wykorzystywaniu konopi w leczeniu stanów zapalnych, bólu, regulacji apetytu i zapobieganiu depresji. W Indiach konopie określane były mianem „Świętego Zioła”.
Nowożytna medycyna poznała konopie dzięki chirurgowi wojskowemu dr Williamowi O’Shaughnessy’emu, który w 1840 roku sprowadził je do Wielkiej Brytanii jako lek na epilepsję, nerwice, ból, reumatyzm i bezsenność. Do roku 1942 konopie były wymienione przez Farmakopeę Stanów Zjednoczonych jako lek na reumatyzm i nudności. Konopie z powodzeniem i na szeroką skalę stosowane były w zachodniej medycynie aż do lat 40-tych XX wieku, kiedy to z powodów politycznych zostały uznane za narkotyk i usunięte z międzynarodowej listy leków.
W latach 90-tych XX wieku wraz z odkryciem układu endokannabinoidowego powrócono do fitokannabinoidów zawartych w konopiach, głównie THC i CBD.
Konopie korzystnie wpływają na środowisko dzięki ujemnej emisji dwutlenku węgla. Pochłaniają z atmosfery dwutlenek węgla i produkują większą ilość tlenu niż las rosnący na podobnej powierzchni. Według wyznacznika GWP (Potencjał Tworzenia Efektu Cieplarnianego), konopie wykazują wynik ujemny.
Wykorzystanie poszczególnych części rośliny
Układ Endokannabinoidowy
Odkrycie układu endokannabinoidowego przypada na lata 90-te XX wieku. W tym czasie odkryto i wyizolowano receptor CB1, klika lat później receptor CB2, następnie anandamid i… poszło!
Do dzisiaj powstało wiele opracowań naukowych dotyczących struktury i działania tego układu. Zanim jednak do tego doszło w roku 1964 chemik organiczny Rafael Mechoulam (od 1972 roku profesor chemii medycznej na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie) odkrył, wyizolował i zsyntetyzował THC rozpoczynając erę kannabinoidów.
Liczne badania potwierdzają, że endokannabinoidy działają jako tzw. wsteczne neuroprzekaźniki. Ulegają dyfuzji przez szczelinę synaptyczną do receptorów kannabinoidowych zlokalizowanych w błonie presynaptycznej i hamują uwalnianie neurotransmiterów. Kolokalizacja receptorów kannabinoidowych z innymi receptorami układu nerwowego umożliwia ich interakcje z wieloma przekaźnikami – na przykład z dopaminą, noradrenaliną, acetylocholiną, kwasem gammaamniomasłowym, serotoniną, kwasem glutaminowym i asparaginowym.
Receptory CB1 zlokalizowano głównie w ośrodkowym układzie nerwowym zwłaszcza w hipokampie, prążkowiu, substancji czarnej i móżdżku, czyli w rejonach odpowiedzialnych za pamięć, sen i czuwanie, emocje, koordynację ruchów i postawę ciała.
Okazało się jednak, że receptory te zlokalizowane są również w narządach obwodowych takich jak: serce, płuca, przewód pokarmowy, grasica, pęcherz moczowy, macica, łożysko, jądra, nasieniowody oraz tkanka tłuszczowa, a nawet w komórkach układu odpornościowego. Z kolei receptory CB2 zlokalizowane są przede wszystkim w układzie odpornościowym: w migdałkach, w śledzionie i w różnych liniach komórkowych układu immunologicznego, szczególnie na limfocytach, komórkach NK (ang. natural killers) oraz na monocytach, makrofagach, mastocytach i komórkach mikrogleju.
Kannabinoidy pochodzące z konopii siewnych łączą się z receptorami CB1, CB2, non CB1, non CB2 stymulując układ endokannabinoidowy. Przypisuje się temu mechanizmowi działania:
- uspokajające, poprawiające nastrój
- przeciwdepresyjne, nasenne, relaksacyjne
- zmniejszające napięcie mięśniowe
- przeciwpadaczkowe
- przeciwzapalne
- przeciwbólowe
- stymulujące układ odpornościowy
- regulujące apetyt i masę ciała
- przeciwcukrzycowe
- przeciwwymiotne
- przeciwutleniające
- termoregulacyjne
- przeciwnowotworowe
- wpływające na płodność, popęd seksualny
- regulujące czynności wydzielnicze gruczołów dokrewnych
- regulujące homeostazę i ciśnienie krwi.
Kannabinoidy
Konopie siewne zawierają liczne składniki organiczne, które uzupełniają prawidłową dietę, pomagają w wielu dolegliwościach i poprawiają stan zdrowia.
Oto najważniejsze.
1. CBGA (kwas kannabigerolowy) pojawia się jako pierwszy podczas wzrostu rośliny. Wszystkie kannabinoidy powstają właśnie z niego. Wraz ze wzrostem rośliny dochodzi do wielu reakcji enzymatycznych prowadzących do powstania CBG, CBD, CBN, CBC, THC i innych. CBGA to antagonista receptora CB1, nie ma działania psychoaktywnego, pomaga w łagodzeniu stanów emocjonalnych, działa przeciwzapalnie.
2. CBG (kannabigerol) powstaje bezpośrednio z CBGA w procesie dekarboksylacji. Uważany za kannabinoid przyszłości. CBG jest antagonistą receptora CB1, również nie posiada działania psychoaktywnego, wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Poprawia pracę układu pokarmowego, wpływa na procesy metaboliczne, zwiększa wrażliwość na insulinę, wpływa na obniżenie poziomu cholesterolu i obniżenie ciśnienia krwi. Trwają badania nad wykorzystaniem CBG w leczeniu chorób nowotworowych. CBG prawdopodobnie wpływa na proces neurogenezy.
3. CBDA (kwas kannabidiolowy) powstaje z CBGA. Jest prekursorem CBD. Nie wykazuje działania psychoaktywnego. CBDA wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwdrgawkowe, przeciwdepresyjne. Występuje głównie w olejkach surowych.
4. CBD (kannabidiol) powstaje z CBDA, jest najlepiej poznanym kannabinoidem nie wykazującym działania psychoaktywnego. Jego działanie na układ endokannabinoidowy człowieka jest szeroko wykorzystywane w terapii wielu schorzeń. CBD wykazuje działanie relaksacyjne, uspokajające, nasenne, poprawiające nastrój, przeciwlękowe, rozluźniające. Działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, stymuluje pracę układu odpornościowego, reguluje homeostazę, poprawia perystaltykę przewodu pokarmowego i działanie gruczołów dokrewnych. Wywiera wpływ na działanie układu sercowo-naczyniowego, obniża ciśnienie krwi, działa przeciwmiażdżycowo, przeciwcukrzycowo, stymuluje wzrost kości, pracę układu moczowo-płciowego.
5. THCA (kwas tetrahydrokannabinolowy), powstaje z CBGA, jest prekursorem THC. W postaci izolowanej nie posiada określonych zastosowań w terapii. Jest substancją psychoaktywną.
6. THC (Δ9-tetrahydrokannabinol) powstaje z THCA w procesie dekarboksylacji. THC jest główną substancją psychoaktywną konopii, występuje w większych stężeniach w konopiach indyjskich. W konopiach siewnych i produktach z nich wytworzonych zawartość THC jest określona normami prawa unijnego i krajowego.
7. CBN (kannabinol) powstaje w procesie dehydrogenacji THC, stymuluje receptory CB1 i CB2. Jego działanie psychoaktywne jest słabe. Stosowany przeciwbólowo, przeciwzapalnie, poprawia apetyt.
8. CBC (kannabichromen) powstaje w drodze dekarboksylacji CBCA. Jest uważany za związek organiczny o bardzo silnym działaniu przeciwzapalnym.
Terpeny
Terpeny to związki organiczne pochodzenia roślinnego. Występują bardzo licznie w świecie roślin, nadając im zapach i smak. Pozyskiwane są jako olejki eteryczne głównie w procesach ekstrakcji i destylacji.Mają zastosowanie w kosmetykach, perfumach i produktach spożywczych.Terpeny są składnikami wielu leków pochodzenia roślinnego.
Flawonoidy
Flawoniody są związkami organicznymi, szeroko rozpowszechnionymi w świecie roślin. To barwniki, które występują głównie w kwiatach i liściach, są bardzo silnymi przeciwutleniaczami.
Ze względu na szerokie spektrum działania farmakologicznego mają zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń.